جان فدا| دشمن هنوز از حاج قاسم می ترسد!

مدام به ساعت نگاه می کنم.

برایم مثل لحظه تحویل سال شده است که دعای «یا مقلب القلوب» می خوانم و با «حول حالنا»، از خداوند تبدیل حالم را به احسن الأحوال می طلبم.

- گروه زندگی_هانیه ناصری: این چند روز، از در و دیوار شهر گرفته تا کنج خانه ها و حرف و حدیث های خانواده ها، روایت سردار است و عاشقی هایش.

حتی این روزها نصیحت های حاج قاسم هم طور دیگری راهگشاست و دل ها برای بودنش جور دیگری تنگ و یک دنیا حسرت و ای کاش، که بامداد 13 دی ماه امسال را ویژه کرده است و سومین سالگردش را ویژه تر! *خدایا!رهبرم! نمی دانم شما کجا بودید و دلتان چه هوایی داشت؟ ساعت 1:20 دقیقه را می گویم.

همان ساعت معروف عاشقی که سه سال است قلب تمام ایرانیان روی تیک تاک تحویلش کوک می شود.

آن شب را هیچ وقت از یاد نمی برم.

اهل خانه با حالت بهت زده به هم نگاه می کردند و بی اختیار اشک می ریختیم.

زبانمان بند آمده بود.

یادم می آید اولین جمله ای که قفل زبانم را شکست حرف از یک نگرانی بود و دلواپسی بزرگ.

دلشوره ای که آن لحظه جوابش را فقط خدا می دانست و بس.

خدایا! حال رهبرم؟ سنگینی این خبر با دلش چه می کند؟! هر چه باشد حاج قاسم علمدار بود.

* اللهم لا نعلم منه الا خیراً حوالی دانشگاه تهران غوغایی بود.